| ................ | ..... | |||||
| opus 12 Vladimir Lenin Jozef Stalin Georgi Malenkov Nikita Chroesjtsjov Leonid Brezjnev Joeri Andropov Konstantin Tsjernenko Michail Gorbatsjov Boris Jeltsin Vladimir Poetin Dmitri Medvedev Vladimir Poetin |
. 1917 - 1924 1924 - 1954 1953 - 1953 1953 - 1964 1964 - 1982 1982 - 1984 1984 - 1985 1985 - 1991 1991 - 1999 1999 - 2008 2008 - 2012 2012 - heden ..................................... |
 ©2022 menno walsweer |
||||
|
. | |||||
..... |
|||||||||||||||||||||
| libretto |
|||||||||||||||||||||
Opus 12, een symfonisch gedicht waar ik begin 2022 aan begon te schrijven, heeft een wat zwaarmoedige toonzetting. De stemming werd onwillekeurig ingegeven door de weemoed waarmee wij thuis terugdachten aan de internationale ontspanning in de jaren negentig. Een periode van toenadering tussen de machtsblokken in de wereld. Hoe anders dan het huidige tijdsgewricht. Toen de gevreesde Russische broedermoord werkelijkheid werd, geraakte ook de muziek nog wat dieper in mineur. De voltooide compositie kreeg de titel ‘Weemoed over wat is geweest’, een verwijzing naar de voorbije ontspanning tijdens de periode van Gorbatsjov en Jelsin. Voor Rita en mij zijn die optimistische jaren negentig onverbrekelijk verbonden met Berlijn. Het jaar dat Gorbatjov aantrad brachten wij onze zomervakantie door in de gedeelde stad. Het IJzeren Gordijn hing nog stevig aan de rails. In het libretto van oppus 12 zijn sfeerbeelden opgetekend van onze bezoeken aan Berlijn tijdens de optimistische jaren en de aanloop daarnaartoe. Hoewel het muziekstuk melancholiek stemt is het geschrift veeleer vrolijk dan droefgeestig. Er is geen stad ter wereld waar de toenmalige internationale ontspanning zulke ingrijpende gevolgen heeft gehad als in dit voormalige culminatiepunt van de Koude Oorlog. We zijn er in de loop van de jaren zo'n 20 keer geweest en zeggen Marlene Dietrich na: Ich
hab noch einen Koffer in Berlin |
|||||||||||||||||||||
